Poruszanie się jak model
Poruszanie się jak model: naśladowanie trajektorii lotu błonkówek przez przezierniki z Azji Południowo-Wschodniej
Marta A. Skowron Volponi, Donald James McLean, Paolo Volponi, Robert Dudley in “BIOLOGY LETTERS” 02 Maj 2018
Przeczytaj całość tutaj
Przezierniki, będąc nietoksycznymi przedstawicielami rzędu Lepidoptera imitującymi gatunki posiadające mechanizmy obronne, tzn. przedstawicieli rzędu Hymenoptera (pszczoły lub osy), są klasycznym przykładem mimikry Batesa. Ich morfologiczne podobieństwo do pszczół czy os zostało opisane w obrębie całej rodziny, jednak występowanie u nich mimikry behawioralnej było dotąd jedynie anegdotyczne. Loty następujących owadów zostały sfilmowane w zwolnionym tempie, w naturalnym środowisku: trzy gatunki motyli z rodziny przeziernikowatych przypuszczalnie naśladujących pszczoły oraz jeden dotąd nieopisany gatunek osopodobnego przeziernika, trzy gatunki pszczół oraz jeden gatunek osy (owady nie były chwytane ani wabione za pomocą atraktantów – wszystkie sfilmowane tory lotów stanowiły więc naturalne zachowanie owadów). Tak zarejestrowane trajektorie lotu zostały zdigitalizowane w oprogramowaniu MatLab, a następnie obliczono i porównano jedenaście parametrów lotu za pomocą specjalnie na ten cel napisanego kodu do oprogramowaniu „R”.
Złożone analizy statystyczne ujawniły, że bazując na prędkości lotu, umiejętności zawisania w miejscu podczas lotu (ang. hovering) oraz prostolinijności toru lotu, przezierniki przypominające pszczoły morfologicznie, także latają w podobny do nich sposób, podczas gdy lot osopodobnych przezierników bardziej przypomina osy. Naśladowcy pszczół mają wolniejszy, bardziej zygzakowaty i nieregularny tor lotu, podczas gdy naśladowcy os latają szybciej, bardziej regularnie i po prostszym torze, podobnie jak osy. Wyniki te stanowią pierwszy eksperymentalny dowód na występowanie mimikry behawioralnej u motyli z rodziny przeziernikowatych.
Podczas prowadzenia powyższych badań Marta Skowron Volponi otrzymywała dofinansowanie od Narodowego Centrum Nauki w postaci stypendium doktorskiego Etiuda IV o numerze 2016/20/T/NZ8/00541.